antwoorden
De moderne markt slaat met een verscheidenheid aan vormen, namen en vulling van kleurrijke verpakkingen en containers met meststoffen. We krijgen zoveel verschillende medicijnen aangeboden dat het soms verwarrend is om een of andere meststof voor hun planten te kiezen, zelfs een ervaren zomerbewoner kan dat. Wat te zeggen over nieuwkomers! In dit artikel stellen we de lezer voor om kennis te maken met WMD - een complexe korrelige organo-minerale meststof met langdurige werking, die gunstig afsteekt tegen andere moderne complexe meststoffen. Waarom is WMD het beste voedsel dat u uw planten kunt aanbieden en hoe werkt het? Deze en andere vragen worden beantwoord door het hoofd van de agrochemische dienst van de Buysky-kunstmestfabriek - Belozerov D. A.
Waarom is het gehalte aan batterijen in een massavernietigingswapen lager dan bijvoorbeeld in azofoska, en is de meststofefficiëntie hoger?
Antwoord: de assimilatie van voedingsstoffen uit de grond door het wortelsysteem van de plant verloopt anders. Van de minerale meststoffen die worden ingebracht onder het rooien, wordt stikstof geabsorbeerd met ongeveer 50-60%, fosfor met 10-20% en kalium met 30-40%. De rest van de toegepaste minerale meststoffen, verdampt in de atmosfeer (stikstof), vormt onoplosbare verbindingen, of met irrigatie, gaat regenwater naar diepere lagen van de bodem (fosfor, kalium). NPK 15-15-15 van de NPK die in de grond is gebracht, blijft dus NPK 7, 5-3-5.
Vanwege de organische pellet van OMU, bestaande uit laagland verwerkt veen, hebben batterijen geen directe wisselwerking met de bodemomgeving - stikstof, fosfor en kalium worden gedurende een lange periode in de korrels opgeslagen en blijven beschikbaar voor het wortelsysteem van planten. NPK uit WMD wordt 80-90% geabsorbeerd. Dat wil zeggen, van NPK 7-7-8 ingevoerd in de bodem, 6, 3-6, 3-7, 2 planten binnen. Ook bevatten conventionele minerale meststoffen alleen stikstof, fosfor en kalium, en magnesium, zwavel, een reeks sporenelementen, humusstoffen en een microbacterieel additief zijn bovendien aanwezig in de WMD, die samen het grootste resultaat in opbrengst en vooral in de kwaliteit van de verbouwde producten geven.
Het is ook vermeldenswaard dat sommige tuinders bij het streven naar gewasopbrengsten ervoor kiezen om meer te bemesten dan wat in de aanbevelingen wordt vermeld. Het verhoogde gehalte aan minerale zouten in de wortelzone leidt tot een toename in bodemzoutgehalte en chemische verbranding van de wortels. Meer oogst kan niet krijgen, en het mogelijke verliezen - ja.
WMD verbrandt het wortelsysteem van een plant niet, zelfs als het meer dan noodzakelijk onder de wortel wordt geplaatst, vanwege de organische basis - turfkorrels. De organische korrel is "inheems" voor de omringende bodemomgeving, daarom ondervindt het wortelsysteem geen stress door de dichte aanwezigheid van massavernietigingswapens, maar verdraait integendeel de korrel met de wortels en trekt voedingsstoffen eruit in de mate die de plant nodig heeft.
Waarom zijn bacteriën in massavernietigingswapens en waarom zijn ze niet in gewone minerale meststoffen?
Antwoord: Bacteriën leefden, leefden en zullen in een enorme hoeveelheid en diversiteit in onze omgeving leven. Bijvoorbeeld, op het menselijke lichaam tegelijkertijd bestaan ongeveer 150 soorten bacteriën en 20 soorten schimmels naast alle soorten hygiëne, shampoos, enzovoort.
In de bodemomgeving zijn duizenden soorten (stammen) van bacteriën die leven ongeacht menselijke activiteit, bezig met de afbraak van organische resten (van plantaardige en dierlijke oorsprong) in de bodem en op het oppervlak. Gedurende duizenden en miljoenen jaren van hun activiteit hebben ze ons de vruchtbare laag geschonken waarin we ons bezighouden met landbouw. Afhankelijk van het weer en de klimatologische omstandigheden, ergens is chernozem anderhalve meter of meer, en ergens in de permafrost is de vruchtbare laag 10-15 cm. De grond wordt beschouwd als vruchtbaar en "werkend", dat wil zeggen, klaar voor de reproductie van voedingsstoffen, en laat het achter met onze oogst, als het rijk is aan actieve microbiologie. Met behulp van kunstmest verhogen we kunstmatig zijn vruchtbaarheid. Overmatige bemesting vermindert het aantal bacteriën in de bodem of vernietigt de microbiota volledig. Dan wordt de bodem levenloos en raken de natuurlijke minerale reserves snel op. Vruchtbaarheid droogt op.
Man conditioneel verdeelde bacteriën in heilzaam en pathogeen, hoewel de basiswet van de natuur werkt voor bacteriën - om te overleven en nakomelingen achter te laten. En wat ze doen terwijl we dit doen, kan ons helpen onze oogst te winnen of te verliezen. Daarom isoleren of creëren wetenschappers bacteriën die gunstig zijn voor planten en mensen. Op basis daarvan maken ze speciale microbiologische preparaten die de structuur van de bodem verbeteren, meer effectief ontbinden organische meststoffen, compost, bladeren en alles wat we in de grond in de grond begraven.
Tijdens het productieproces van WMD wordt een microbiologisch preparaat op de korrel op basis van de twee meest voorkomende bacteriën Bacillus Subtilis en Bacillus Mucilaginosus aangebracht. Dit zijn rhizosfeerbacteriën, dat wil zeggen bacteriën die in de zone van plantenwortels leven. Deze bacteriën zijn symbiotes - ze voeden zich met plantaardige wortelsecreties (eiwitten, aminozuren, suikers, enz.), Ontbinden met hun enzymen (secreties) organisch materiaal en mineralen in de bodem, die de elementen bevatten die we nodig hebben - fosfor, kalium, sporenelementen.
Bacillus Subtilis zijn bacteriën die de wortelruimte vullen en er geen andere voorwaardelijk pathogene bacteriën in laten. Ze vervullen dus de functie van het beschermen van de wortels van planten en voorkomen de mogelijkheid van hun ziekten, het uiterlijk van wortelrot. Bacillus Subtilis vertonen een veelzijdig effect op pathogenen - ze produceren antibiotica, zijn antagonisten in relatie tot fytopathogenen, verhogen de immuniteit van de plant. Bacillus Mucilaginosus is een bacterie die, dankzij de afgifte van zijn enzymen, voornamelijk bodemmineralen verwerkt en bodemfosfor en kalium ter beschikking stelt. Vooral problemen met de beschikbaarheid van deze elementen komen voor op alkalische (carbonaatrijke) bodems, waar van de fosforhoudende minerale meststoffen die worden toegepast er weinig effect is en fosfor niet door planten wordt geabsorbeerd, maar van jaar tot jaar accumuleert het zich tot snelheden die de toegestane niveaus verschillende keren overschrijden.
Het microbiologische additief dat wordt aangebracht op de pellet van massavernietigingswapens verbetert dus de bodemstructuur in de wortelzone, beschermt preventief de wortels tegen pathogene vormen van bacteriën en verschaft bovendien onze plant voedingsstoffen die zich in de grond bevinden, maar niet toegankelijk zijn voor assimilatie.
Hoe lang leven bacteriën op WMD?
Antwoord: bacteriën overleven in zeer barre omstandigheden en er zijn voorbeelden van hun detectie in de ruimte op asteroïden en op de buitenhuid van ruimtevaartuigen.
Natuurlijk kunnen ze sterven. Als je omstandigheden creëert die ongeschikt zijn voor de levensduur van bacteriën, kunnen sommige van hen in sporenvorm veranderen en, wanneer gunstige omstandigheden optreden, een vegetatieve vorm aannemen en zich opnieuw ontwikkelen, vermenigvuldigen.
Als het gaat om bodembacteriën, worden de ongunstige omstandigheden gecreëerd door de natuur (vorst of droogte) of door de introductie van grote hoeveelheden minerale meststoffen. Bij een hoog zoutgehalte van de bodem sterven nuttige bacteriën af, zelfs in de vorm van sporen. Door osmotische effecten worden de sporen gedehydrateerd, wat leidt tot de dood van de bacterie.
Voor de ontwikkeling van bacteriën hebben zuurstof, water en voedsel nodig. Op een pellet van WMD zitten voor bacteriën is niet voldoende vocht en voeding. Ze hebben de vorm van een geschil en kunnen heel lang in zo'n staat bestaan. En aangezien de kunstmestkorrels organisch (veen) zijn, treden de osmotische effecten niet op en blijven de sporen slapend en gaan ze niet dood. Op korrels van minerale meststoffen sterven sporen. Wanneer WMD in de bodem worden geïntroduceerd, ontvangen de sporen voldoende vocht, zuurstof en gaan over in een vegetatieve vorm - ze beginnen hun activiteit.
In de bodem gaan bacteriën over in sporenvorm bij temperaturen dicht bij 0 ° C. Wanneer de temperatuur stijgt, word wakker.
Waar komen humusstoffen naar de massavernietigingswapens en waarom zijn ze nodig?
Antwoord: In het laatste stadium van de productie van meststoffen wordt de kalium humate van zijn eigen productie aangebracht door sproeien. Ook wordt voor de productie van massavernietigingswapens laaglandveen met een hoge mate van ontbinding gebruikt, dat wordt gewonnen uit de oude moerassen van de regio Kostroma. Dergelijk veen is rijk aan nuttige elementen, mineralen, maar in de eerste plaats - humusachtige stoffen.
Humusachtige stoffen die turf vormen, zijn nuttig voor planten. Ze spelen de rol van natuurlijke stimulatoren van groeiprocessen, maar niet alle zijn beschikbaar voor absorptie. Dus humuszuur is niet oplosbaar in water, maar bij een interactie met alkali van kalium of natrium, kunnen we zout of humuszuur (humate) krijgen, dat al goed oplosbaar is en daarom beschikbaar is voor planten
Kaliumbromide of natrium is een organische minerale meststof die een beschermend en biostimulerend effect heeft op de plant, en daarom bijdraagt tot de teelt van milieuvriendelijke producten, waardoor het gehalte aan biotoxines, radionucliden en zware metalen wordt verminderd, het gehalte aan vitamines, eiwitten en koolhydraten in het fruit van planten wordt verhoogd, waardoor het verkoopbaar wordt type producten geteeld.
WMD - bemesting van langdurige, geleidelijke actie. Ze beginnen te "werken" wanneer het wortelsysteem zich al begint te ontwikkelen en de korrels twisten om de minerale componenten uit de meststof te trekken. Maar tot nu toe zijn humusachtige stoffen die op het oppervlak van kunstmestkorrels zijn afgezet, betrokken bij het stimuleren van de ontwikkeling van wortels.
WMD, die in de grond komt bij het planten van verschillende gewassen, geeft ten eerste het milieu humatig, stimuleert de kieming van zaden en de ontwikkeling van wortelharen. En wanneer het wortelsysteem voldoende ontwikkeld is, absorbeert het voedsel van massavernietigingswapens en de omliggende bodemomgeving.
