"Wat een geluk, als je jeugd en jeugd door een doof, door God vergeten dorp zijn gegaan!" Iemand zal deze verklaring met begrip aannemen, anderen als ironisch of sceptisch. Trouwens, J.J. Rousseau in zijn 'Pedagogische roman', die nog steeds wordt bestudeerd aan onze pedagogische universiteiten, dat is wat werd aangeboden om jonge mensen op te voeden, dat wil zeggen, tussen de leeftijd van ongeveer 15 jaar, leefden jongens en meisjes in platteland, in de natuur. En waarom eigenlijk in het door God vergeten dorp? Misschien, gewoon - door de God die mij gegeven is, het dorp waar ik ben opgegroeid en partner, bijna 20 jaar. Je zou naar deze schoonheid moeten kijken, die door deze plaatsen aan haar majesteit op de natuur is geschonken; Hier is het adres: het dorp Kolychevo, regio Saratov. By the way, de beroemde martelaar in de Russische geschiedenis, heilig verklaard, Metropolitan Philip, gewurgd in de kerker door een van de meest verfoeilijke wachters van Ivan de Verschrikkelijke, kwam uit de boyar familie van de Kolychevs.
Psychologen zeggen dat de tijd doorgebracht bij de grootmoeder met de grootvader door het kind moet worden gezien als een vakantie, als een geschenk van het lot. En wat te zeggen als deze tijd twee decennia was uitgerekt? Je kunt het een gelukkige tijd noemen, leuke herinneringen die tot het einde van het leven zullen blijven bestaan. Zonder dergelijke herinneringen aan jeugd en jeugd, hoe kan een menselijke ziel leven? Door de jaren heen herinneren mensen zich steeds vaker aan hun verleden. Dus ik herinner me ook alle vele afleveringen van mijn dorpsleven.
Is het mogelijk om de sensaties van een lang verblijf in het bos en op elk moment van het jaar te vergeten: in het vroege voorjaar en in de ijzige winter en de late herfst. En de eindeloze velden tijdens de oogst van brood: het gevoel van werken aan een maaidorser, tractor, en net als een loader met collega's bij het transport van graan naar de lift, liggend direct op het graan in de rug van een auto racen langs de stoffige "bolshak". Om nog te zwijgen van jagen en vissen. Onze beroemde jager en visser, schrijver S. T. Aksakov, als hij het geluk had om te kijken, zou jaloers zijn op een lichte jaloezie. Ik wil met de lezers van "Botanichka" mijn kindertijdindrukken delen over hoe grootmoeder en grootvader voorbereidingen voor de winter hebben getroffen. De oorlog liep ten einde, het was 1944, maar de tijd was hard, arm en soms hongerig. De boeren leefden van hun eigen landbouw, er was geen behoefte aan hulp van iemand. Maar die zomer was succesvol. De grootvader pompte honing uit de bijenkorven, de grootmoeder las op de jam (het werd gekookt, zoals in de oudheid, in een tuin, in een speciaal koperen bassin, met honing). Voor de winter droogde ze de bessen: kersen, krenten, gesneden appels, Chinees (geheel) en pruimen. Voor de wintertaarten droogde ze ook de pompoen (in plakjes) en, op dezelfde manier, suikerbieten. Voor het zouten van groenten, het urineren van bessen en fruit, werd een van de fijne septemberdagen gekozen. De kelder was al voorbereid op deze procedures: het werd ontdaan van resterende sneeuw, die in de hete zomer perfect als koelkast diende (in de zomer werden voornamelijk zuivelproducten en vis in de kelder opgeslagen). Aardappelen worden in de put gedropt per gezin en vee dat in de schuur in winterslaap is, evenals voederbieten en andere groenten. En het allerbelangrijkst, werden eiken vaten voor augurken in de kelder neergelaten: elk ongeveer 300 liter.De emmers werden gevuld met water in de straat, zodat de boom opzwol en ze lekten niet. In de buurt van de kelder was alles voorbereid op het werk: er was een speciale trog op de poten, gemaakt van verse planken, emmers voor het plukken van tomaten en komkommers, voor water uit een bron en andere accessoires.
Waarom heeft de kleinzoon dit proces onthouden? Ja, omdat hij blij was om deze grootouders van het priesterschap te zien. Ze waren zo door hen geïnspireerd, zo minzaam en beminnelijk onder elkaar dat er geen twijfel over bestond dat ze erg blij waren om dit werk te doen. Wie weet, misschien heeft de prachtige uitstraling die in deze tijd heerste, gecreëerd door de goede relaties tussen de deelnemers aan dit proces, ook bijgedragen aan de succesvolle onderneming van fermentatie. Verdere technologie volgt: de grootvader hakt kool, slaagt erin de resterende boomstronk voor de kleinzoon schoon te maken. De kleinzoon eet ze met plezier en loopt naar de bron voor water, dat de groenten die worden geplukt rechtstreeks uit de tuin wast en pekel gebruikt voor het water. Ongeveer één emmer gehakte kool wordt in de kelder neergelaten en gelijkmatig verdeeld langs de bodem van de eerste pot. Eerder was de bodem van het bad bekleed met mierikswortelbladeren, dilleparasols, fijngehakte stukjes knoflook en mierikswortelwortels, eikenbladeren, kersen en zwarte bessen. Vervolgens wordt een emmer komkommers in de kelder gedropt en op een laag gesneden kool gelegd. Dan volgt weer een laag kool en dan een tomaat. De lagen groenten die in het vat worden geplaatst, worden verschillende keren verschoven door de kruiden die hierboven zijn vermeld. En zo verder naar de top van het vat. Helaas had ik geen gedetailleerdere informatie over het recept voor een dergelijke "gezamenlijke" gisting van groenten, blijkbaar was het zevenjarige kind niet geïnteresseerd. Als een van de Botanichka-lezers op de hoogte is van deze methode, deel deze dan alstublieft. Vervolgens bespreken we de oude recepten van fermentatie, die de auteur pas veel later bekend werd.
Ingelegde appels.
Eerst beschouwen we de vereenvoudigde technologie van beitsende appels, waarvoor we zure en harde variëteiten nodig hebben, het beste van alles - Antonovka. Als u geen eiken-, kalk- of cederhazon bij de hand hebt, kunt u plastic vaten of flacons gebruiken, maar dan alleen voor voedsel. Het is beter om in dit geval glazen potten van 3 of 5 liter te gebruiken. Leg voorlopig mierikswortelbladeren, fijngehakte knoflook, gehakte mierikswortelwortels, zwarte bessenbladeren en kersen op de bodem van een kuip of een andere container. Vervolgens leggen we rijen gezonde appels met een schone huid, meerdere keren afwisselend de rijen appels met de hierboven vermelde kruiden, die we met en bovenop de appels bedekken. De pekel wordt bereid met een snelheid van 2 kopjes suiker en een half glas zout per 10 liter water. Het wordt aanbevolen om een paar eetlepels roggemeel aan de augurk toe te voegen. Ten slotte bedekken we onze billet met een schone doek of gaas in meerdere lagen en leggen we de appels onder de pers. Gebeitst met gepekelde appels laat een week staan om te fermenteren op kamertemperatuur. Zodra het schuim van het oppervlak valt en luchtbellen niet meer opvallen, moeten de containers met appels goed worden gesloten en in de kelder worden neergelaten. Geschikte temperaturen voor de opslag van gefermenteerde appels worden geacht niet hoger te zijn dan plus 10 en niet minder dan min 3 graden. C. Een maand later zijn de appels klaar om te eten.
Urine beurt.
Ik wil vertellen over dit recept en een goed geheugen bewaren voor mijn grootvader. Terwijl hij klaar was om de basisvoorbereidingen voor de hele winter te doen, drenkte hij noodzakelijkerwijs aan het einde een klein vat met doornen, dat hij graag gebruikte tijdens het diner op lange, koude winteravonden. Waarschijnlijk was deze delicatesse de moeite waard. Het is niet voor niets dat het genezen zwarte doornen is, naar hun smaak, gelederen met de overzeese olijven. Men moet niet vergeten dat alle delen van deze plant genezend zijn: de schors heeft koortswerende eigenschappen, wortels en hout zijn zweetdrijvend, doornenbloemen verbeteren het metabolisme, bessen bevatten vitamines, calcium, magnesium, appelzuur en tannines. Heerlijk en tinctuur, jam, gemaakt van de doornen. De technologie van drenken doornen is heel eenvoudig. Rijpe en onbeschadigde doornen worden geselecteerd, gewassen met koud water, die vervolgens in een glazen of geëmailleerde container worden geplaatst. Water wordt in de pan gegoten - 1 liter, zout wordt gegoten - 1 eetlepel, suiker - 2 eetlepels en de oplossing wordt aan de kook gebracht. Daarna moet de vulling worden gekoeld. Bessen met doornen in de hoeveelheid van 3 kg worden gevuld met de bereide oplossing. De container is bedekt met een linnen doek en een houten cirkel waarop de lading is geplaatst. Na een week op kamertemperatuur kan een bak met gedrenkte doornen naar de kelder of naar een andere koele plaats worden gestuurd.
Postscriptum Opgemerkt moet worden dat mijn grootvader, in plaats van suiker, de Solod-wortel gebruikte, zoals wanneer hij appels plast, blijkbaar wetend over zijn helende eigenschappen. Hij is - zoethoutwortel, zoete wortel, zoethout.
- Voorbereidingen voor de winter volgens oude recepten. Deel 2
