- Wijn uit peren in huis - de technologische basisprincipes
- Factoren die de kwaliteit van perenwijn thuis beïnvloeden
- Recept 1. Perenwijn thuis, zoet, gewoon
- Recept 2. Perenwijn thuis, gewoon, droog
- Recept 3. Perenwijn thuis, krachtig, zoet
- Recept 4. Perenwijn thuis, gemengd, zoet
- Recept 5. Perenwijn thuis met vermouth-technologie
- Recept 6. Perenwijn thuis, met citrus en honing
- Recept 7. Perenwijn thuis, met frambozen en abrikozen
- Recept 8. Perenwijn thuis, sterk, met kruiden
- Perenwijn thuis - Tips en trucs
Fruitbomen en bessenbossen verrukken hun gastheren met een niet minder waardevolle oogst dan druiven.
Afhankelijk van het soort peren, kunt u 20 tot 160 kg fruit uit één boom verzamelen. En als 20 kg nog steeds kan worden verwerkt tot jam en sappen, dan is 160 kg een duidelijke vereiste voor de start van het maken van perenwijn thuis.
Zelfs voor degenen die bessen en fruit op de markt kopen, maar liever hun eigen wijn in de thuisbar hebben, is het niet overbodig om meer te weten te komen over enkele van de fijne kneepjes van de technologie.
Wijn uit peren in huis - basis technologische principes
De belangrijkste punten van de productie van wijn uit fruit en bessen grondstoffen en druiven hebben geen significante verschillen.
De stadia van wijnmaken in beide gevallen zijn:
Grondstoffen verzamelen, sorteren en voorbereiden:
Het onderscheid tussen wijn van peren en druiven - een traditioneel product voor wijnbereiding - ligt alleen in het wijnmateriaal zelf.
De druiven zijn kleiner en het is niet nodig ze te hakken. Bovendien hebben druiven, in tegenstelling tot perenvruchten, vezels, die sap bevatten, heeft een minder dichte structuur, wat het mogelijk maakt om het met weinig moeite te extraheren, zonder voorafgaande bewerking. Duizenden jaren fokkerijervaring in de wijnbouw hebben toegestaan om de meest waardevolle variëteiten van cultuur voor de productie van druivenwijnen te brengen. Vruchten- en bessenwijnbereiding is een relatief jonge technologie, daarom is het, in de zin van variëteitsdiversiteit voor wijnproductie, relatief niet rijk in het kiezen van het juiste materiaal.
Voor wijn gemaakt van peren in huis, zijn vruchten van technische rijpheid geschikt, dat wil zeggen, ze zijn niet overrijp. Ze worden geoogst wanneer zaden nog niet rijp zijn in de vrucht. Dit wordt verklaard door het feit dat een vrij sap van rijpe peren en vervolgens wijn zonder sediment vrij moeilijk is. Overgekookte peren tijdens de gisting stoten ook methylalcohol uit, wat extreem gevaarlijk is voor de gezondheid.
Om te wassen of niet om te wassen? Enerzijds, op de huid van peren, is wilde gist noodzakelijk voor gisting natuurlijk geregeld, en aan de andere kant hangt alles af van de ecologie van het gebied waar het gewas wordt geoogst. Wegstof en andere verontreinigende stoffen zullen de smaak van de wijn niet verbeteren als de boom in dergelijke omstandigheden groeit. Daarom is het beter om niet te riskeren - was de peren, bij voorkeur onder een sterke stroom water. En na, zorg ervoor om door te gaan met hun onmiddellijke verwerking. Verwijder de stengels, zaden, snij alle schade aan het fruit.
SAP of pulp krijgen:
Het is nogal moeilijk om sap te halen uit de pulp van peren met behulp van een sapcentrifuge en zelfs een pers, de vruchten met de hand te malen of ze door een vleesmolen te hakken of te combineren. En de moeilijkheid ligt in de grote verliezen aan fruitmateriaal, die productiever kunnen worden gebruikt.
Gemiddeld kan 600 ml sap worden verkregen uit 1 kg gecultiveerde perenvariëteiten en 500 ml uit wilde peren. Een verlies van 40-50% is een vrij indrukwekkend cijfer, waardoor perenperen een kostbaar genoegen zijn als het wordt bereid met behulp van een van de beschikbare methoden om het sap te persen.
Er is een meer economische optie die van toepassing is op de technologie van wijnen.
Omdat sap nodig is voor het maken van wijn, dat wil zeggen voor verdere gisting, moet je geen energie en tijd besteden aan het persen: snijd de peren, voeg suiker toe en voeg een klein beetje water of een ander sap toe (als je van plan bent om gemengde wijn te maken) ). Dat wil zeggen, we krijgen onmiddellijk pulp, wat ook een must is, waarbij het proces van drukken of drukken wordt omzeild.
Gisting, gewoon, en er is een manier om het maximale sap te krijgen. Zodra de wijn klaar is, zal de dikke ervan zich op de bodem van de fles nestelen en hoeft hij alleen maar de jonge wijn eruit te verwijderen. Op deze manier is het mogelijk om de opbrengst aan vruchtensap met nog eens 20% te verhogen.
Bereiding van het wort en de verzadiging ervan met de elementen die nodig zijn voor de gisting:
Om het fermentatieproces in het bereide wort te starten, is het noodzakelijk om de gist te starten en ze voorwaarden te geven voor normaal gebruik. In het bijzonder is het voor peren noodzakelijk om het wort op het gewenste niveau van zuurgraad en suikergehalte te brengen.
• Zuurgraad. Het zuurgehalte in wijn in de beginfase is van belang als fermentatiefactor en de aanwezigheid ervan vormt later de smaak van de drank. In druiven is de gemiddelde zuurgraad 1,1%, in appels - 0,7 - 1,2% (afhankelijk van het ras) en in de peren - 0,4-0,6%.
Opgemerkt moet worden dat in de wilde perenvariëteiten de zuurgraad toch 1% bereikt, maar in sommige gecultiveerde variëteiten is het totaal afwezig, met uitzondering van tanninezuur, dat in kleine hoeveelheden in vruchten aanwezig is (0,1 - 0,4%).
Uit het bovenstaande volgt dat het noodzakelijk is om de zuurgraad van perenwort kunstmatig te verhogen: door citroenzuur toe te voegen of een perenwort te mengen met vruchten met een hoger zuurgehalte. Door te blenden krijg je nieuwe en interessante smaken, terwijl je de noodzakelijke omgeving voor fermentatie creëert.
• Suiker. Voor de productie van wijn is het suiker- en zuurgehalte van de gebruikte grondstoffen van het grootste belang. In de meeste gevallen is het bij het produceren van vruchten noodzakelijk om het resulterende sap of de pulp te aromatiseren, vanwege het ontbreken van een voldoende hoeveelheid suiker in de vrucht of, omgekeerd, verdund met water vanwege hun hoge gehalte. Ter vergelijking: het suikergehalte in technische druivensoorten bedraagt 24% per volume-eenheid, in appels varieert deze indicator tussen 6-12% en in peren 5-10,5% per 100 ml3. Ondanks de schijnbare zoetheid bevatten peren minder suiker dan bijvoorbeeld appels, omdat ze een lager zuurgehalte hebben.
• Gist. Wijngist is een bepalende factor voor fermentatie. Zoals voor alle levende organismen, heeft gist het volgende nodig:
a) Voedsel (ammoniumzouten).
Stikstof stimuleert de reproductie van gist en een toename van het aantal kolonies. Dit verhoogt op zijn beurt de intensiteit van de fermentatie. Bovendien fermenteren stikstofverbindingen de toekomstige wijn, waardoor het aroma wordt gecreëerd.
b) De energie die suiker (koolhydraten) geeft.
Hij neemt ook deel aan de vorming van alcohol.
c) Zuurstof.
Aan het begin van de fermentatie is de intrede in het wort, waar al kolonies van wilde of kunstmatige gisten zijn gevestigd, noodzakelijk. Het is onmogelijk om gisting te veroorzaken zonder toegang tot de lucht, omdat de afwezigheid daarvan de groei van gist stopt. Maar te veel zuurstof in de wort kan oxidatie van de wijn veroorzaken en deze in azijn veranderen. Daarom wordt, zodra zich op het oppervlak van de gefermenteerde wort een schuimige "dop" vormt, de container afgesloten met een waterslot of een rubberen handschoen om de kooldioxideproductie te waarborgen en tegelijkertijd de wijn tegen zuur te beschermen.
d) Temperatuur.
Hier is het noodzakelijk om te weten dat bij temperaturen onder + 15 ° C de gist traag wordt en de fermentatie aanzienlijk vertraagt. Zelfs lagere temperaturen kunnen ervoor zorgen dat deze volledig stopt. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat de bovenste temperatuurdrempel die gisten kunnen weerstaan, + 38 ° C is, en bij een temperatuur van + 50 ° C sterft er wijngist dood. En als, in het geval van overkoeling van het wort, het proces toch kan worden gestart door de houder in normale temperatuuromstandigheden te plaatsen, dan is het onmogelijk om de situatie bij een kritisch hoge temperatuur te corrigeren.
Bereiding van het zuurdeeg.
Als blijkt dat er geen speciale wijngist is en het wijnbereidingsproces al in volle gang is en het niet kan worden uitgesteld, dan kunt u het universele startersrecept gebruiken: 1 deel rozijnen;
3 delen suiker;
4 delen water.
Rozijnen zijn bedekt met stroop, zodat de container tot 3/4 van het volume is gevuld. Servies met gistmiddel is bedekt met een hygroscopische doek en wordt verwijderd op een donkere en warme plaats. Dit zuurdesem kan na 7-10 dagen met rozijn in het wort worden gegooid.
De norm van het afgewerkte gefermenteerde mengsel voor droge wijn - 2% van het volume wort voor zoete en voor dessertwijnen - 3%.
Een pot met confituur, vijgen, frambozen, aalbessen, die op dezelfde manier zijn bereid, is geschikt als startmateriaal.
Fermentatie:
Zodra aan alle noodzakelijke voorwaarden is voldaan, begint de gisting. Dan is het verkrijgen van de wijn een kwestie van tijd. In het beginstadium zal de gisting stormachtig zijn. Omhoog zal de "dop" van kleine stukjes fruit stijgen. Daarna zullen ze (deeltjes) geleidelijk naar de bodem van de fles zinken, waardoor de gisting geleidelijk stil wordt. En zodra de afgifte van de kleinste gasbellen volledig stopt, kan het proces als voltooid worden beschouwd. Maar de wijn is nog niet klaar.
Verduidelijking en verwijdering uit sediment:
Nu moeten we wachten tot de hele suspensie tot op de bodem is neergedaald en de jonge wijn transparant is. Neem een flexibele slang of buis, gemaakt van plastic of rubber, en gebruik deze om de wijn in een ander gerecht uit het bezinksel aan de onderkant te persen. Misschien moet de intrekking worden herhaald als de wijn niet transparant genoeg is. Laat het gewoon een tijdje staan en herhaal de procedure.
Binding:
Voordat je de wijn op de sluitersnelheid zet en bottelt, moet je hem natuurlijk eerst proeven en dan fixen.
• Een van de manieren om wijn te fixeren (bewaren) is het toevoegen van suiker. Bedenk dat bij een verhoogd suikergehalte (van 30%) gist wordt onderdrukt. En als de wijn op de juiste manier uit het sediment wordt verwijderd en opgehelderd, kan de verwaarloosbare hoeveelheid gist, die per ongeluk in de wijn kan terechtkomen, geen hergisting veroorzaken. Deze methode is geschikt voor de bereiding van zoete dessertwijnen en likeuren. Het gebruik van suiker verhoogt ook de kracht van de wijn. Wetende dat 20 g / l het alcoholgehalte per graad verhoogt, brengt u het alcoholgehalte op de gewenste waarde. In dit geval wordt de vereiste hoeveelheid suiker opgelost in een klein deel van dezelfde wijn (kan worden verwarmd om op te lossen), in de totale massa gegoten en achtergelaten om te verouderen. • De tweede manier van bevestigen is spatten . Alles is eenvoudig hier: we brengen wijn naar het fort met meer dan 15% (zeker 18%). Welke alcoholen toe te voegen? Het hangt allemaal af van smaak. Je kunt gewone ethylalcohol toevoegen, maar als het op dezelfde peren, of kruiden of andere kruiden is voorgeïnfundeerd, zal de wijn daar alleen maar van profiteren, na een extra smaak en aroma te hebben gekregen. Spiriting is een onmisbare methode voor het bereiden van sherryachtige wijnen.
• De derde methode is pasteurisatie. Wijngist sterft bij een temperatuur van +50 ° C, maar als je wijn voor langdurige opslag verzendt, moet je zeker weten dat andere schadelijke micro-organismen er niet in terechtkomen en dat de kleur en smaak niet veranderen. Daarom wordt de wijn gepasteuriseerd in gesloten flessen om de graad en het aroma niet te verdampen, bij een temperatuur van 65-70 ° C. Vergeet de expansie van de wijn niet bij het verwarmen - het is beter om het te vullen met een fles dan om het te gieten. Na natuurlijke koeling in dezelfde container waar de flessen gepasteuriseerd waren, worden ze naar de kelder verwijderd.
• Chemische bindwijze. Deze methode wordt voornamelijk gebruikt voor witte wijnen (12-14%) om te voorkomen dat de wijn "oud" bruin wordt. 1/4 deel van de kaliumpyrosulfiettablet wordt toegevoegd aan de deciter (1 tablet - 10 mg).
Blootstelling en opslag.
Blootstelling van wijn - dit is tot op zekere hoogte het geduld van de wijnmaker. Blootstellingstijd voor perenwijnen moet vanaf zes maanden en langer zijn, als u deze wijn wilt krijgen. Nou, als je snel wilt proeven, wacht dan minstens een paar maanden.
Wat opslagproblemen betreft, is het eenvoudiger om te onthouden welke wijn niet lekker is om de nodige voorwaarden te scheppen, afhankelijk van de mogelijkheden. Wijn houdt niet van:
- Direct zonlicht;
- Hoge temperaturen (boven 12 ° C);
- Ruwe, ongeventileerde gebieden waar het risico bestaat dat het wordt besmet met schimmels of andere ziekten;
- Onjuist gebruik van opslagtanks: ijzer is in de eerste plaats bezorgd. En als u tips tegenkomt over het opslaan van wijn in plastic containers voor water op internet, negeert u dat de wijn niet stikt met dit plastic en zijn werk niet verliest.
Factoren die de kwaliteit van perenwijn thuis beïnvloeden
Fort.
Het lage suikergehalte van peren zorgt niet voor een hoog alcoholgehalte tijdens natuurlijke fermentatie. De limiet van de wijnsterkte van peren als gevolg van natuurlijke fermentatie bereikt 12%. Als de wijnmaker tevreden is met dit resultaat, dan kunt u doorgaan naar de volgende voorbereidingsfase. Maar als u een wijn met meer kracht nodig heeft, kunt u de volgende methoden gebruiken:
a) het toevoegen van alcohol - voeg 1% ethylalcohol (96%) of 2% wodka per eenheid van het totale wijnvolume toe.
b) het toevoegen van suiker aan onbevruchte wijn - suiker wordt toegevoegd aan het stille stadium wanneer de gisting naar het wort gaat: elke 200 g per 10 liter. Daarom is het noodzakelijk om de hoeveelheid suiker uit deze berekening dienovereenkomstig te verhogen. Giet alle suiker in één stap, helemaal aan het begin van de gisting, het is onmogelijk. Gist kan het niet aan, en gisting, als het helemaal niet stopt, zal het heel langzaam verlopen, zonder de gewenste kracht te geven.
c) bevriezen is een oude en bijna vergeten methode, maar relatief eenvoudig en effectief. De essentie ervan ligt in het verwijderen van water, dat, zoals bekend, in elke vloeistof, wanneer het bevriest, in een vaste toestand terechtkomt. Niet bevroren zijn alleen mineralen, sporenelementen en alcohol. Maar het volume wijn daalt tegelijkertijd in directe verhouding tot het volume gekristalliseerd water. Na het verwijderen van de waterkristallen moet de wijn "rust" krijgen en warm worden gehouden zodat deze weer transparant wordt: tijdens het invriezen krijgt de wijn een matte schaduw.
Transparantie.
Vanwege de onvoldoende index van tannines blijkt perenwijn onstabiel en vereist zorgvuldige verduidelijking. Gebruik hiervoor:
Gelatine voor witte wijn;
Eiwit voor rode wijn. In het geval van wijn uit peren, kan rode wijn worden verkregen door te mengen met ander fruit, rood.
Tannine wordt gebruikt om zoete wijnen lichter te maken. Oplossingen van deze stoffen worden in de afgewerkte wijn gebracht, gevolgd door bezinking om transparantie te verkrijgen. Nadat de wijn is gegoten op dezelfde manier als wanneer deze uit het bezinksel wordt verwijderd.
Organoleptische indicatoren.
Bij thuiswijnen is het mogelijk om het suiker- en zuurgehalte alleen te bepalen door je te richten op je eigen smaakpapillen. Met andere woorden, de wijn moet minstens drie keer worden geproefd tijdens het kookproces: tijdens de bereiding van het wort, aan het einde van de gisting en voordat het naar het einde wordt verzonden, met toevoeging van alles wat u nodig hebt.
Servies.
Als je voor het malen van peren nog steeds metalen, koperen of aluminiumschalen gebruikt, zorg er dan voor dat dit proces niet langer dan een half uur duurt. Zelfs rekening houdend met het feit dat peren weinig van hun eigen zuur bevatten, hebben de gerechten nog steeds een wisselwerking met het materiaal voor toekomstige wijn. Aluminium, ijzer en koper zijn een agressieve en ongunstige component. En het is toch beter om gebruiksvoorwerpen te gebruiken die niet gevoelig zijn voor oxidatie: van glas, keramiek, plastic van voedselkwaliteit, geëmailleerde containers.
Water.
Het is niet nodig om te herhalen dat, als een bron van leven en gezondheid, het water voor peerwijn thuis natuurlijk absoluut puur moet zijn. Het hangt af van de smaak en kwaliteit van het drankje.
Natuurlijk zijn er nog steeds veel onopgeloste theoretische kwesties, maar het belangrijkste is ervaring. Zoals ze zeggen, als je het niet probeert, weet je het niet. Daarnaast is wijnmaken niet alleen wetenschap, maar ook kunst. En in de kunst is er altijd een plaats voor improvisatie.
En, voor het "lanceren" van inspiratie - een paar recepten voor perenwijn thuis.
Recept 1. Perenwijn thuis, zoet, gewoon
Samenstelling:
• Pulp van peer (tafel, zoete variëteit) - 9,5 kg
• Sap, natuurlijk (appel, niet verduidelijkt) - 4,75 l
• Zuur, citroenzuur (of wijnsteen) - 20 g
• Suiker - 2,7 kg
• zuurdesem (of wijngist)
Voorbereiding: In het begin worden alle componenten, behalve het zuurdeeg, in een open houder geplaatst, waarin het handig is om het wort 2-3 keer per dag te mengen. De tank moet op een warme plaats worden geplaatst en afgedekt met een hygroscopisch doek zodat er lucht in kan stromen en tegelijkertijd het wort kan beschermen tegen stof en accidentele vervuiling. Wanneer tekenen van gisting verschijnen, giet het wort in de fles, voeg het zuurdeeg toe en installeer het zegel. Verdere acties worden beschreven in technologische principes.
Recept 2. Perenwijn thuis, gewoon, droog
Samenstelling:
• Peren, bos (wild) - 8,3 kg
• Water - 14,8 L
• Suiker - 3,1 kg
• Zuur - 5-6 g
• Perenessence (of eender, naar smaak)
• Zuurdesem
Voorbereiding:
Bereid siroop en giet heet gewassen en gehakte peren. Siroop wordt bereid in een verhouding van 1: 1. Zuur wordt tegelijkertijd toegevoegd. Zuurdesem wordt in het wort gegoten als de siroop warm is.
Wijnen van wilde peren zullen resistenter zijn, maar de smaak in de bosperen is niet genoeg. Daarom, voor het rijpen in een jonge wijn, voeg een alcohol extract toe om te aromatiseren.
Recept 3. Perenwijn thuis, krachtig, zoet
Samenstelling:
• Peren, tafel (zoete variëteit) - 4,8 kg
• Water - 2,6 l
• Zuur - 7-8 g
• Suiker - 1,5 kg (voor fermentatie)
• Honing, vloeistof (voor verzoeting) - 370 g (ongeveer 0,5 l)
• Ethylalcohol (96%) - 900 ml
• Zuurdesem.
Voorbereiding:
Het wort wordt bereid volgens de bovenstaande methode. Na de eerste verwijdering uit het sediment worden honing en alcohol aan de wijn toegevoegd. Herhaalde verwijdering uit het sediment wordt uitgevoerd na volledige opheldering. Voor veroudering duurt het 3-4 maanden of langer.
Als de cottager niet tevreden is met de wijn met perenaroma en de oogst nog moet worden "bijgevoegd", zullen recepten voor de bereiding van blend-wijnen uit peren helpen.
Recept 4. Perenwijn thuis, gemengd, zoet
Samenstelling:
• Peer, eetkamer (late klasse) - 3,6 kg
• Kalina (bessen) - 1,2 kg • Water - 4,0 L
• Suiker - 4,6 kg (inclusief gisting)
• Zuurdesem
Voorbereiding:
Maak volgens het recept een pap van fruit en 1/2 deel suiker, giet het met warm water en voeg het zuurdesem toe als het wort fermenteert. Giet de samenstelling in de gistingfles door de hals af te sluiten met een rubberen handschoen of waterslot. Aan het einde van de gisting handelen op de technologie.
Recept 5. Perenwijn thuis met vermouth-technologie
Samenstelling:
• Kruidige, kruidentinctuur (alcohol) - 1,2 l
• Zuurdesem
• Water - 6,5 liter
• Peren en appels (pulp) - 4 kg
• Suiker - 3,7 kg (inclusief voor verzoeting)
Voorbereiding:
1,8 kg suiker gebruikt voor het maken van wort. De resterende hoeveelheid die toegevoegd moet worden bij het alcoholiseren van wijn, vooraf oplossen. Aan het einde van de gisting, verduidelijk de wijn en voeg stroop toe met kruidentinctuur, stuur deze minimaal zes maanden oud.
Gebruik voor de bereiding van kruidentincturen de traditionele samenstelling van kruiden voor witte vermouth: alsem, munt, citroenmelisse, kardemom, nootmuskaat, kaneel of andere ladingen. In de tinctuur voor witte vermouth heersen de noten van alsem. De resterende componenten kunnen naar eigen inzicht worden gewijzigd. Vermouth-tinctuur moet ruim van tevoren worden voorbereid, vóór het einde van het zuiveringsproces.
Recept 6. Perenwijn thuis, met citrus en honing
Samenstelling:
• Orange zest (5-7 sinaasappels) - 150 g
• Citroenen - 1,5 kg
• Zoete peren (tafel) - 8,4 kg
• Water - 5,8 L
• Honing - 3,2 kg
Voorbereiding:
Zest is beter om vers te gebruiken, net verwijderd van de vrucht. Hierna het sap uit citrusvruchten persen en gebruiken om aan het wort toe te voegen, in plaats van zuur. Als je van een bittere smaak houdt, kan een deel van de citroenen eenvoudig in plakjes worden gesneden en samen met de schil in het wort worden gegooid.
Deze wijn heeft een sterkte van maximaal 6-8%. Als je de graad wilt verhogen, kun je cognac toevoegen. De geur van citrus maakt de aanwezigheid van peer bijna onmerkbaar. Koken verschilt niet van de hierboven beschreven technologie.
Recept 7. Perenwijn thuis, met frambozen en abrikozen
Samenstelling:
• Raspberry 2,1 kg
• Abrikozen 2,7 kg
• Peren (vroege variëteit) 5,3 kg
• Water 7,5 l
• Suiker 2,8 kg
Voorbereiding:
Voor dit recept is geen zuurdesem nodig en de bereiding van het wort kost niet veel tijd. Verzamel alles wat op de site is gerijpt bij zonnig weer, was de bessen en vruchten onder stromend water: alles behalve frambozen. Maak vervolgens de siroop en vul deze met de volledige oogst. We wachten op fermentatie, voegen water toe en isoleren het wort van zuurstof. Het is heel eenvoudig. Wijn na opheldering moet minimaal een maand doorstaan. Maar hij heeft een geur van de eerste dagen dat het moeilijk is om een hele maand te verwachten.
Recept 8. Perenwijn thuis, sterk, met kruiden
Grondstoffen:
• Kamille
• Linden (bloemen)
• Melissa
• Suiker 1,6 kg
• Wijngeest 1.7 L
• Zuurdesem
• Honing - 2,8 kg (of 3,6 kg suiker)
• Water 3,5 L
• Citroenen 1 st.
• Peren 4,2 kg
Voorbereiding:
Wijn moet zoet worden, tot 45% en een sterkte van maximaal 30%. In feite is het een perenlikeur.
Peren aardappelpuree gecombineerd met suiker en giet water (20-25 ° C). Geperst citroensap wordt toegevoegd aan het wort, in plaats van wijnsteenzuur, en de schil met kruiden wordt opgezogen op wodka, samen met honing, tot het einde van de wijngisting. Na verwijdering uit het sediment wordt het gefilterd met alcohol, gefiltreerde tinctuur en ingesteld op veroudering.
Zelfgemaakte perenwijn - tips en trucs
• Voor perenwijn zijn gele perenvariëteiten het meest geschikt. Ze geven een mooie kleur. Als u groene perenvariëteiten gebruikt, kunt u een rijke, amberkleurige kleur maken door gekarameliseerde siroop van suiker te bereiden. Voor alcoholhoudende wijn, kunt u kamille, linden, thee-infusies als natuurlijke kleurstof gebruiken. Geeft ook een aangename schaduw van cognac of rum, indien gebruikt om de kracht van de wijn te vergroten.
• Het residu dat op de bodem van de fles achterblijft, kan in hetzelfde seizoen voor andere wijnen worden gebruikt. Dezelfde afzettingen zijn nuttig voor het voeren van tomaten, aardbeien en veel planten.
