Melkpap is een goed begin van de dag, maar niet altijd. Soms werkt het gewoon niet, wordt het snel dikker, bitters of gewoon smakeloos. Het lijkt erop dat er niets moeilijk te bereiden is, de technologie simpel is, er zijn niet veel ingrediënten, maar ergens is er een fout.
Melk verdund niet vergeten?
Onze grootmoeders maakten pap met melk en gebruikten soms room. Ze schoten boven je hoofd, zogenaamd zo heerlijk. Dit alles is goed, maar het heeft niets te maken met de juiste technologie. Volgens de regels, wordt melk altijd verdund met water, en hiervan is de smaak van pap alleen maar beter. De verhoudingen voor verdunning zijn 1: 1, en soms 1: 2, hier kun je alleen focussen op je smaak. Maar je moet water strikt toevoegen volgens de regels.
Hoe te verdunnen met water:
- Griesmeel, havermout. Melk wordt onmiddellijk gecombineerd met water en vervolgens naar de kachel gestuurd. Na het koken wordt granen toegevoegd.
- Millet, rijstepap. Deze granen beginnen met koken in water. Zodra de granen half klaar zijn, wordt er kokende melk aan toegevoegd. Als u meteen begint te koken op melk met water, zal het proces worden uitgesteld.
- Boekweitpap. Het is uitsluitend bereid op water, de verhouding van granen en vloeistoffen is 1: 2. Daarna wordt aan het eind melk ingespoten. Of voeg het direct toe aan de plaat.
Als droge melk wordt gebruikt, wordt het verdund volgens de instructies, waarna het volgens de bovenstaande regels aan de pap wordt toegevoegd.
Gezouten pap?
Suiker wordt door alle mensen aan pap toegevoegd, maar om de een of andere reden vergeten mensen zout. Maar zij geeft verzadiging, verwijdert "leegte". Geen suiker, jam of honing zal een snufje zout vervangen. Het is een soort smaakversterker. Maar in tegenstelling tot de schadelijke glutamaten en andere chemische additieven, is het zelfs in kleine hoeveelheden nuttig voor de gezondheid.
Wanneer zout toevoegen? Meestal gebeurt dit helemaal aan het begin, zodra de vloeistof kookt.
Als u pap sneller wilt bereiden, kunt u het in het midden van het koken of bijna aan het einde zout zout. De tijd van toevoeging is niet zo belangrijk, het belangrijkste is om niet te vergeten.
Waarom is melkpap bitter?
Heel vaak verschijnt onaangename bitterheid in de melkpap. De oorzaak ligt altijd in het kruis. Maar elke soort heeft zijn eigen kenmerken. Eén kroep kan bitter van ouderdom smaken, de houdbaarheidsdatum is beëindigd of de bewaarregels zijn geschonden. Een ander graanproduct vereist gewoon een goede voorbereiding. Voordat je het graan gaat koken, moet je ruiken en aanraken, misschien zijn er sporen van schimmels en vocht op.
Belangrijkste redenen:
- Havermout, havermout. De pap is bitter, als de kroep oud is of verkeerd opgeslagen, heeft het onzuiverheden. In tegenstelling tot grote en volle granen, kunnen de vlokken niet worden gewassen. Daarom is het de moeite waard om ze kwijt te raken.
- Millet. Het is bijna altijd bitter, vereist niet alleen wassen, maar ook onderdompelen in koud water. Millet wordt een half uur lang gegoten, niet alleen voor pap, maar ook voor soep. Doorweken elimineert ook de onaangename grijze tint.
- Afb. De reden voor de bitterheid is zeer waarschijnlijk in de vuile korrels en onzuiverheden. Rijst moet grondig worden gewassen. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat het vreemde geuren absorbeert en goed smaakt, het wordt aangeraden rauwe granen te ruiken.
Soms verschijnt de bitterheid in pap niet vanwege het graan, maar over boter of melk. Fabrikanten zijn vaak sluw, voegen antibiotica en andere componenten toe, die bij verhitting of zuur een slechte smaak geven. Wees waakzaam, lees de composities, kies kwaliteitsproducten.
Waarom melkpap slijmerig is
Meestal melkpap, viskeuze consistentie, niet vloeibaar, maar niet dik. Maar soms blijken ze slijmerig, lijken ze op gelei, lijken ze onsmakelijk. Waarom gebeurt dit? Meestal vanwege de grote hoeveelheid meel of zetmeel.
Daarom moeten rijst en gierst goed worden gespoeld met koud water totdat ze transparant zijn.
Wat te doen met havermout? Gebruik voor pap niet de restanten van een pot of zak, die voornamelijk bestaat uit fijne deeltjes en havermout. Het is raadzaam om te mengen met vlokken of het resterende stof te gebruiken om te bakken. In plaats van graan uit geplette vlokken krijg je slijmerige gelei, het is niet lekker.
Waarom melkpap is te dik of te dun
Je kunt pap "met het oog" koken, maar in dit geval moet je niet altijd op hetzelfde resultaat hopen. Zelfs zo'n eenvoudig gerecht vereist respect voor verhoudingen. Elke granen heeft zijn eigen hoeveelheid vloeistof, of het nu water, melk of hun mengsel is. Er zijn regels waaraan men zich moet houden.
Elke pap verdikt tijdens het infunderen en koelen. Dit moet ook in aanmerking worden genomen. Als u niet van plan bent om het onmiddellijk na de bereiding te gebruiken, kan de hoeveelheid granen met 20% worden verlaagd of kan de hoeveelheid melk worden verhoogd.
Waarom zitten er klontjes in melkpap
Heel vaak houden kinderen niet van pap vanwege knobbeltjes. Wat zonde te verbergen, volwassenen houden ook niet van hen. Brokken verschijnen niet alleen in griesmeelpap, maar ook in maïs, zelfs havermout en rijst kunnen aan elkaar plakken, soms plakt gierst aan elkaar. De enige kroep die niet wordt bedreigd, is boekweit. Maar in melk is het niet gekookt, maar alleen verdund.
Waarom in papknotjes:
- De croupe werd toegevoegd aan de koude vloeistof, het kookte voor een lange tijd, zonk naar de bodem, aan elkaar geplakt en samengeperst.
- De croupe was niet geroerd. Dit moet niet alleen worden gedaan als het aan de melk wordt toegevoegd, maar ook aan de kook.
- Koud water of melk toegevoegd.
- De pap kookte niet, de kroep viel naar de bodem, aan elkaar geplakt, de melk of het water van boven af gepeld.
Trouwens, als je voor het gruis boter toevoegt aan melk, vormen zich geen knobbels. Ja, en pap met hem is veel lekkerder.
Waarom blijft pap constant branden?
Het is wenselijk om een speciale schotel voor granen te hebben, waarin andere gerechten niet zijn bereid. In een emaille steelpan brandt melk altijd. Het kleeft ook aan de bodem als het is gemaakt van dun metaal. Je kunt pap in een aluminiumpan koken, maar het is onbetrouwbaar. Na verloop van tijd wordt het oppervlak poreus, melk eet erin, pap blijft kleven, het zal branden. Daarom wordt aanbevolen om roestvrij staal te gebruiken.
Waarom anders pap verbrandt:
- de pan is vuil;
- veel suiker toegevoegd;
- Melk wordt toegevoegd aan een hete en / of droge pan.
Spoel de pot volgens de regels af met koud water en voeg er melk of water aan toe. En maak nooit van binnen schoon met schurende poeders, metalen drijvers. Als er iets is verbrand, moet u water gieten, een beetje soda toevoegen, koken en wassen met een zachte spons voor gerechten.
